27 Mayıs 2020 Çarşamba

BENİM HATUN ANAM

Her gece kulağım yukarıda senden gelecek bir takırtıyı duyana kadar gözüme uyku girmeyen gecelerimizi özledim sevgili anam. Sen hasta ben tedirgin; sabahı olmayan o uzun geceler elbette en sıkıntılı günlerimizdi ama o günlerimizi bile özledim be anam.
Gecenin yarısı, terliğinden gelen ses adeta "Ben iyiyim, sağlığım yerinde artık uyuyabilirsin evladım" anlamına geliyordu. O ses, kocamış oğluna senden gelen bir ninniydi anam.
Keşke bu göç edip gidişlerin beklenmedik zamanlarda bir kaç defa da dönüşü olsaydı.
Ne bileyim; "Nasılsınız yavrularım" diyecek kadar şöyle bir uğrayıp biz sevenlerini bağrına basıp yine uçmağa varsaydın; fakat ne mümkün anam.
Daha eskilere gidemiyorum anne, zira cesaretim de yok, mecalim de yok. Ama okur yazar olmayan birisi olarak "Senin kurtuluşun okumakla olacak oğlum" diyen öğütlerin hayatım boyunca benim için kesintisiz güç kaynağım olmuştu anam.
Hakkını ödeyememenin mahcubiyeti ile ancak ruhuna Fatiha'ları gönderip, dualarımı edebiliyorum. Seni sadece bugün hatırlamış değilim, zaten hep seninle beraberim bilesin anam.
Ruhun şad mekanın cennet olsun benim "Hatun" anam.
Mehmet Soral
soralmehmet@gmail.com

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder